شیخ المحدثین، محقق بزرگ، آیت‌الله حاج شیخ آقابزرگ صاحب الذریعة إلی تصانیف الشیعة و دانشنامۀ بزرگ دیگر، طبقات أعلام الشیعة در شامگاه پنج‌شنبه یازدهم ربیع یکم 1293 برابر هژدهم فروردین 1255 و ششم آپریل 1875 در کوی پامنار تهران، در میان خاندانی چشم به جهان گشود که از یک سو، جزو اندیشمندان شهر بودند و کتاب‌ها نوشتند و شیخ آقابزرگ نام آن‌ها را در دو دایرة‌المعارف خود آورده است، از سوی دیگر جزو بازرگانان بزرگ و معتمدان پایتخت به شمار می‌آمدند، مانند پدرشان علی (د: 1324ق) که نویسندۀ کتاب تحریم تنباکو بود. او پس از مهاجرت به عراق و ثبت آثار ارزشمندشان در روز آدینه سیزدهم ذی‌حجه 1389 برابر یکم اسفند 1348 و بیستم فوریه 1970 در شهر نجف درگذشت و در کتابخانه‌اش آرمید.
آقا بزرگ تهرانی
پروین فرزند علینقی منزوی و همسرش (دخترعمویش) خانم‌بزرگ بهشتی‌پور است که در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۲۲ خ در نجف بدنیا آمد. در دو سالگی بهمراه خانواده به تهران آمد و تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در تهران گذراند. ۱۳۴۲ خ. برای ادامه تحصیل به لنینگراد رفت. ۱۳۴۹ پس از اخذ درجه دکتری پزشکی به تهران بازگشت و مدتی تحت پیگرد و آزار ساواک قرارگرفت. پس از خدمت وظیفه در سپاه بهداشت حدود ۳۵ سال در بیمارستانهای دولتی بکار درمان کودکان و زنان پرداخت. در تمام این سالها به کمک و ارشاد پدر به کار ترجمه کتب تاریخی از زبان روسی همت گماشت و در کنار چند مقاله، ۵ کتاب ارزنده را به فارسی برگرداند....
دکترپروین منزوی
علینقی منزوی پسر بزرگ آقابزرگ، فیلسوف، ادیب، کتاب‌شناس و فهرست‌نگار فروردین 1302 در شهر سامرا زاده شد. دانش‌آموختۀ پدر در کتاب‌شناسی بود، تحصیلات حوزوی را تا اجتهاد در نجف گذراند. تحصیلات نوین را تا مدرک دکتری در ادبیات عرب در تهران دنبال کرد و با گرفتن دکتری در فلسفه در دانشگاه سنت‌جوزف بیروت، تحصیلات خود را به پایان رسانید. افزون بر تصحیح و چاپ الذریعة و طبقات اعلام الشیعة پدر، ده‌ها کتاب، مقاله و سخنرانی در زمینه‌های علمی گوناگون از خود به جا گذاشت و مهرماه 1389 در تهران درگذشت.
دکتر علینقی منزوی
احمد منزوی دومین پسر آقابزرگ بود. اودر میان فرهنگیان ایران و شبه‌قارۀ هند، آموزگاری فروتن، کتاب‌شناسی بزرگ و فهرست‌نگار میراث نوشتاری پارسی بود. خردادماه 1304 در سامرا زاده شد و در نجف بالید. دانشگاه معقول و منقول را در تهران به پایان رساند. ده‌ها کتاب، مقاله و سخنرانی در راه زنده کردن نسخه‌های خطی فارسی نوشت، فهرستوارۀ کتاب‌های فارسی او تا کنون 12 جلد چاپ شده، مرجعی ارزشمند برای پژوهشگران است. بیستم آذرماه 1394 در تهران چشم از جهان فروبست.
استاد احمد منزوی
محمدرضا سومین پسر آقابزرگ، دامپزشک بود که در فروردین 1308 در سامرا زاده شد. دبستان و بخشی از دبیرستان را در نجف و ادامۀ آن را در تهران گذراند و وارد مدرسۀ نظام شد و پس از آن با درجۀ ستوان‌دومی فارغ‌التحصیل دانشکدۀ دامپزشکی شد. محمدرضا در راه گسترش فضای دگراندیشی و آزادنگری گام برداشت و در جوانی جان در راه آن، از دست داد. او بهمن 1333 در فرودگاه بیروت دستگیر شد، اسفند همان سال در زندان قزل‌قلعۀ تهران در زیر شکنجه به شهادت رسید.
شهید دکتر محمدرضا منزوی
محمدتقی متخصص آبیاری در شهرسازی است که اردیبهشت 1315 در سامرا زاده شد. تحصیلات خود را در نجف و تهران دنبال کرد و از دانشگاه دارمشتاد آلمان در راه و ساختمان دکتری گرفت و توانست منابعی ارزشمند را برای پژوهشگران، از خود به جا بگذارد که همینک نیز رفرنس پژوهندگان و دانشجویان راه و ساختمان است. وی هم‌اکنون دوران بازنشستگی خود را در آمریکا می‌گذراند.
دکتر مهندس محمدتقی منزوی
من بنده، مهدی بهشتی‌پور، فرزند غلامحسین بهشتی‌پور، فرزند محمدابراهیم بهشتی‌پور، ابن حاج علی آقا تهرانی ابن حاجی ملا محمدرضا تهرانی ابن حاجی محسن تهرانی ابن حاج محمد تهرانی ابن ملا علی‌اکبر تهرانی ابن حاجی محمد باقر تهرانی.
شجره‌نامه‌ی خانوادگی ما زیر نظر و به خط نیای بزرگوارم (پدر مادرم) شادروان حاج شیخ آقابزرگ تهرانی (مؤلف الذريعة) تدوین شده است. نسخه‌ی بعدی آن نیز به خط پدرم تنظیم شده که هم‌اکنون نزد برادرزاده‌ام حسن بهشتی‌پور است و او نیز در حال تنظيم دنباله‌ی آن است. این شجره‌نامه نشان می‌دهد که اجداد ما روحانی یا بازرگان و پیشه‌ور بوده‌اند و پیشه‌هایی جز مشاغل دولتی داشتند.
مهدی بهشتی‌پور
محمدابراهیم فرزند فاطمه دخت آیت‌الله شیخ آقابزرگ تهرانی، آذرماه 1335 در نجف زاده شد. تحصیلات خود را در نجف، بغداد و تهران تا گرفتن مدرک دندانپزشکی از دانشگاه تهران دنبال کرد. او بیش از دو دهه با دو دایی خود، به ویژه علینقی همکاری در گِردآوری اعلام ذریعه و طبقات داشت و از سال 1380خ به پژوهش در تاریخ پزشکی پرداخت و چندین کتاب و مقاله در این زمینه از خود به جا گذاشته است.
دکتر محمدابراهیم ذاکر
